My bloody valentine, Acid Mothers Temple (viva capaniiz sayko!), Gy!be ile Mogwai aynı çuvala girmiş misali bir grup, Paik. Toledo kökenli Detroit civarlarından, post-rock, shoegaze ve space-rock müzik yapıyorlar diyorlar ama kendi kulağınızla görmeden gözünüzle duymadan inanmayın.
Son albümleri Monster of the Absolute’dan Phantoms’u dinlemek için bağlanın, sarmadıysa, yılbaşı üstü noel baba’lar sarmaya başlayacakken etrafımızı, son yüzyılların en bir Big star‘ından hediye: Jesus Christ, sev-targıt-ez, haleluyargh!
Paik @myspace: Satin Black – Dirt for Driver & Jayne Field
Grubun adı, hayır buradan değil, evet şuradan ve hayat tesadüflere yazılı diyenler; p harfine kadar iniverin, Poe’ya selam verin.
✪
Linklerin hepsi sağlam, tekrar denemekte fayda var ;)
Bir de, 1995’teki olsa gerek (11.’de de vardı kendisi), Fluxus özel AKM’de idi, -imiş yazmak gerek doğrusu, yüzyıl geçmiş üzerinden, en kapsamlı gezebildiğim olmasına rağmen hayal meyal hatırlıyorum o yılki bienali. Şöyle bir okuma parçası buldum hakkında, bakınız, sanılandan da yakın kendisi;
“Nam June Paik, 1995’te 4. İstanbul Bienali sırasında Kadıköy‘de Anarat Hıgutyun Okulu’nda küratörlüğünü yaptığım ‘Somut Öngörüler’ sergisine geldi. Onun asistanlığını yapmış olan Angela Melitopoulos’un video yerleştirmesini görmek istiyordu. Bizim sergimiz ona 1970’lerdeki eylemci sanat ortamını anımsattı ve etkilendi; öyle ki bir karatahtaya formüller yazdı, imzaladı ve bize, satıp vakfımızı (Gelecek Kültürü ve Sanatı Vakfı) desteklememizi öğütleyerek, armağan etti. Bu yapıtı saklıyoruz.”
Bundan kaç sene evveldi hatırlamıyorum, Bienal’in teması Fluxus idi ve orada Nam June Paik’in videolarını gördüydüm. Şahane anti sanat vaziyetleri vardı. Bir de Yoko Ono ve John Lennon’un konuya dhlini öğrenince bayağı merak etmiştim. Grubun ismini görünce direkt şimşek çaktı. Keşke linkler patlak olmasaydı da dinleyebilseydim:(