Anıl Eraslan – CH – Charlie Hebdo için Harsh Noise

Anıl Eraslan’ın Charlie Hebdo için Harsh Noise isimli çalışması.

Önce Charlie Hebdo, ardından Boko Haram’ın Baga katliamı ile baktığımız her yerde devasa bir gürültü. Bu bir melanet saldırısı. Modernliğin şiddetine, bedenlerimizin parçalanmasına, bizi sarmalayan, aramızdaki boşluğu kendince dolduran havanın yoğunlaşıp, keskin bir acıya dönmesine, bu saldırılara daha büyük bir gürültüye cevap vermek için, Anıl Eraslan’ın Charlie Hebdo için Harsh Noise isimli çalışmasına yer veriyoruz. Fütüristika, daha önce de söylemiştik, putperec’dir. Perec’in nesneler, boşluklar, sınırlar ve izan ve insan üzerine metinlerinden birini çeviren ve çalışmasını gönderen Anıl Eraslan, yazısıyla korkusuzluğun mekanını genişleten Mutlu Yetkin ve herkesi bir araya getirip artwork çalışmasını gerçekleştiren Erman Akçay yoktan var ettiler.

– Barış Yarsel, Fütüristika!


Ülkeler birbirlerinden sınırlar ile ayrılmıştır.
Bir sınırı geçmek her zaman biraz dokunaklıdır;
tahta bir bariyerle materyalize edilmiş, hayali bir çizgidir hatta o çizgi
tam olarak olması gereken yerde değildir asla,
mutlaka birkaç metre ya da birkaç yüz metre önde ya da arkadadır.
Karşıdaki de aynı hava, aynı topraktır ama yollar farklıdır.
Trafik panoları değişir, fırınlar başkadır, yapılan ekmeğin şekli artık başkadır, yerdeki sigara paketleri bambaşkadır.
Sınırlar çizgilerdir. Bu sınırlar için milyonlarca insan ölmüştür.

– Georges Perec, [Ülke] Hudutlar, Espèces d’espaces/Mekan Türleri

[Anıl Eraslan] - CH - Charlie Hebdo için Harsh Noise 1
[Anıl Eraslan] - CH - Charlie Hebdo için Harsh Noise 2

Anıl Eraslan – CH
18:07
Self-released
HCSF001

Yazan: Mutlu Yetkin

Yeni çağın terörünü, terörün yeni çağını tek bir sıfatla tanımlamak gerekse, bu büyük ihtimalle pornografik olurdu. Bu yeni dehşet yordamının gün ışığıyla zilleti buluşturması, Ebu Nidal, Çakal ya da McVeigh gibi figürlerin mistisizmini yırtan dolaysızlığı, Babil Piyangosundan hallice “open source”luğu 70’ler ve 80’lerde hayal bile edilemez, 90’larda hayata geçirilemezdi.

Anıl Eraslan’ın 18:07 sayan Charlie Hebdo katliamına adanmış kaydının yüzeyinde dikkati çeken, çekincesiz harsh noise etiketi ve alter-ansiklopedist Perec’in sınırlar üzerine meditasyonu. İçindekilerse, noise’un asla elejiye duramayacağının kanıtı… Eraslan’ın el attığı alan, yaylılar aşkına uzak olduğu kadar Hubbard/Mimaroğlu’nun ritüel-ağıtsallığıyla da aynı hizada değil. CH’nin malzemesi, laborant önlüğünü çıkarmış bir musique concrete’in, ama aynı zamanda William Bennett’in, MK9’un, Slogun’ın; Power Electronics’in sessel stoğu… Katmanlama mantığı, isabetlice iç bulandırıcı: girdaplar, burgular, kekemelikler, yuvarlak formlar, derinin altında patlayıp şişen tümörleri kataloglarcasına çizgisel – fakat tekinsizce diyalog girişimi hissiyle bezeli. CH’nin kademeliliği, palet zenginliği ve espası kullanımı, Eraslan’ın şizoid dili taklit edebilen kompozisyon zekâsının işareti. Bu yüzden, ya Bill Burroughs’a ya da Lautreamont’a yakışan bir habercilik bu: 21’inci yüzyılın ilk yarısı, görüyor kendi canavar şairlerini.

anileraslan.com

Anıl Eraslan: 1981 Burdur doğumlu müzisyen. Ankara Güzel Sanatlar Lisesi mezunu. 2001 yılında Strasbourg Devlet Konservatuarı’na katılmaya hak kazandı. Yüksek lisansını yine burada yaptı. ✪

Önceki

[Manolis Anastasakos] Personhood II

Sonraki

Nekropsi – ++++ (Grup Ses Beats Dedikodulu Remix)