[intense_row padding_top=”5px” nogutter=”1″] [intense_column size=”6″ medium_size=”6″ small_size=”12″ extra_small_size=”12″]
Her şey bir KSK taraftarının Tribün Dergi forumuna Mihalis Kottakis’in maçın yeniden oynanması için gösterdiği çabayla ilgili bir mesaj atmasıyla başladı. 1930’da 3.dakikasında yarıda kalan maçın hikayesini tesadüfen bu şekilde öğrendik ve o günden sonra peşini bırakmadık. En büyük şansımız aklımızda daha belgesel fikri yokken hem Sakızlı hem de Karşıyakalı yakın arkadaşlarımızın olmasıydı. Her iki tarafa ulaşmamız çok kolay oldu.
Lailapas’ın teknik direktörü Mihalis Kottakis belgeselin tüm aşamalarında yanımızdaydı, bizim için hem Atina’da hem de Sakız’da arşivleri taradı. Ancak maçla ilgili elimizdeki bilgiler çok sınırlıydı. Örneğin, 1930’daki maçın ilk 11’ini bilmiyoruz. Hiçbir kaynakta yazmıyor sadece KSK’nın eski oyuncu ve başkanlarından Sadi İplikçi’nin bu maçta sahaya çıktığına dair anıları var.
[/intense_column] [intense_column size=”6″ medium_size=”6″ small_size=”12″ extra_small_size=”12″]
Sakız ve İzmir’deki çekimleri üç günde tamamladık. Sonrası daha derin arşiv çalışması, metni yazmak, çeviri, montaj, animasyon, yazışmalarla dolu 5-6 aylık uzun ve yorucu bir süreç. Bu dönemde de en büyük destek arkadaşlarımızdan geldi. Cengiz Onural’ın stüdyosuna gidip belgesel için dilediğimiz müziği seçebilmek gibi bir şansımız vardı mesela. Çiğdem Aslan’la tanışmıyorduk, albümündeki bir şarkıyı kullanmak istediğimizi ve hikayemizi anlattım, Sony Müzik’ten bizim için kullanım haklarını aldı. Aliye, Cumhuriyet Gazetesi arşivine girdi.
Eray’la iki ay boyunca her gün montaj ve animasyonla uğraştık, Efe bir haftasonu bütün eski gazete küpürlerini baştan tasarladı, Emek ve Çetin çizimleri yoğun iş tempoları içinde yaptı. Hakan Gerçek ve Okay Karacan dublaj teklifimizi tereddüt etmeden kabul etti. Melodika, IPD, Jaguar, PRM gibi reklam sektörünün en donanımlı şirketleri bize kapılarını açtı. Belgeselin sonunda KSK Taraftarlar Derneği Başkanı Okan Kırmacı “Kupalarımız, şampiyonluklarımız yok ama…Ben Karşıyakalılarla gurur duyuyorum” diyor ya, bizimki de aynı hikaye. Sponsorumuz ve bütçemiz yoktu ama yetenekli arkadaşlarımız vardı.
[/intense_column] [/intense_row]
✪
