“oggi, niente…” / “bugün, hiçbir şey…”

İlyas Odman'ın "oggi, niente..." / "bugün, hiçbir şey..."adlı dans gösterisi Fransız Kültür Merkezi'nde
Şubat '10

20 Şubat 2010 Cumartesi 20:00 – 21:00
Institut Français / Fransız Kültür Merkezi
İstiklal Caddesi No. 4 Taksim
Oyun biletleri temsil günü 18:00’dan itibaren FKM’den alınabilir!

Hikaye anlatmak ve hikayeye dönüşmek hakkında bir performans…

Koreograf İlyas Odman’ın geçtiğimiz Mayıs ayında İtalya’nın Floransa kentinde düzenlenen Uluslararası FABBRİCAEUROPE Festivali’nde gösterim ve yapım desteği almaya hak kazanan ve ilk gösterimini aynı festivalde gerçekleştiren “Bugün, hiçbir şey…/ Oggi, niente…” adlı yeni çalışması Kumbaracı 50’de.

Kişinin ölüm gerçeğini ve onu takip eden yas sürecini konu edinen sahneleme, İtalyan yazar Cesare Pavese’nin “Yaşama Uğraşı” adıyla yayınlanan günlüğünden esinleniyor. Dansını nesneler, gelenekler ve anılar üzerine kuran dansçı İlyas Odman, sahnede geride bırakılmış ve kırılgan bir karakter kurguluyor. Videolarını İtalyan INFLUX.IT video art insiyatifinin müziklerini İngiliz Hana Koriech’in üstlendiği çalışma İtalya’nın değişik şehirlerinde düzenli olarak gösterilmeye devam ediyor.

“şimdi önce size bir çiftin hikâyesi / OLACAĞIM / … sonra o çiftin hikayesini / ANLATACAĞIM /… ve en sonunda size o çiftin / ŞARKISINI SÖYLEYECEĞİM /…Hikayeyi iyi dinleyin ve unutmama izin vermeyin!”

Türkiye’de; ölenin ayakkabılarını bir fakirin onları almaları için kapıya bırakılması geleneği bana hep ölenin adımlarının başka birini ayaklarında dünyayı gezmeye devam ettiğine inanmak isteğimizi hatırlatır.

…Aralık 2009’un son gösterisi olarak izlediğim bu sunum, dokunaklı bir aşk öyküsü. Birkaç metin iç içe kaynaştırılarak ve haliyle de metinler arası çağrışımlarla, her izleyene farklı duygu ve düşünceler tattıran bir gösteri…Yusuf Eradam Tiyatro Tiyatro dergisi, Şubat 2010

…Hatıra ve beden, ölüm metaforunda buluşurken İlyas Odman bedeninin sınırlarını sonuna kadar zorluyor. Sezen Aksu’nun sesinden “İstanbul Hatırası” yankılanırken kendine koyduğu tüm sınırlara rağmen şarkıya eşlik etmeye çabalıyor. O an; aşkın, varlığın içindeki yokluğun peşinden giderek ölmeyi seçen Cesare Pavese ve Sarah Kane’i hatırlıyorsunuz. Onlar eksik ruhlarıyla aranızdan geçerken, hayata aşkla tutunan Aysel Gürel’in sözcükleri boşlukta dağılıyor: “Seyrediyor zamanı gözlerinde tozlarla…Ceren Ercan, Radikal 2, 17.01.2010

*Moving_Movimento, a project by Fabbrica Europa, Santarcangelo dei Teatri, Cantieri Culturali di Prato, Giardino Chiuso/ Teatro dei Leggieri, San Gimignano, Movi|mentale, Interno 5, CDTM, Napoli, Fondazione Teatro Vittorio Emanuele, Noto programı prodüksiyonu ile gerçekleştirilmiştir.

 ✪