Akşam

[sws_2_column title=””]
Akşam nasıl oldu? Akşam nasıl oldu? Şöyl… böyl… şşşşşşşş. Testere ve ona bakan insanların yüzlerinde titreklik. Burası demek ki çıkarılacak, demek ki çıkarılacaklar. Uzun mu uzun bir saniye. Geçmek bilmez. Çelik köprüye bakın! Kurbağaların ve uçan balıkların yüzdüğü derinlikten çıkarılacak bir sonuç var. Bu sonuçta ölüm ve kıskançlık yüzüyor. İki direk arasına asılmış beyaz don ve meme uçları kabarmış sütyen. Basenleri kusursuz. Kıçı boğumlu. Sosyalizm, çocuk kitapları okuyarak büyüklerin (kapitalizmin) dünyasını anlamaya çalışıyor. Gücün nesini anlayacaksınız! Kırmanız, parçalamanız gerek önce. Darmadağın parçaların bir araya getirilmesiyle yokluk anlaşılamıyor. Tanrının elleri gözleri olup onun varlığını yadsıyın. Pencere. Aynı düzlüğe açılan kapılar. 4 3 2 1 0. Barış için kalbinizi kırın. Kırıkları bir ağacın köklerinin dibine gömün. -Ah ulan dalgın ağaç! Savaş için durun. Durmak savaşmaktır. Şimdi değilse ne zaman? Üçgen. Adaletsiz. İçi boş, dışı da. Sadece karanlığa bakan kenarlarını görebiliyorsun. Yeniden yaşamaya başlamak masumiyettir. Yeniden, zihninde boğum boğum yığılan zamanı aralayarak, anlayarak, tekme tokat. Yol kenarında onu beklerken, televizyon izlerken, saçlarını tararken… İlginç bir fikir değil -elbette- dünyayı yeniden yaratmak. Yorumla işimiz yok. Kırdın mıydı camı, yoruma bakan olur mu? Karıncaları yuvalarına girerken yakan bir çocukluk. Kavga eden iki ayıyı ayırıyor. Otobüsten indiler. Bulutlar değişken, cadde büyük ve geçici. Bir düğmeye basmak yeterli. Gözlüklerini tak. Ve uzaklaş. Ve, uzaklaş. Apayrı anlamları olan sözcüklerin kalem köleliği. Işık hızında başlayan, gölge hızında süren, ışıksız sona eren bir yaşam. Yok, benimki değil. Yok, olur mu öyle şey be canım! Düşen bir yağmur damlasının, düşme sesiyle karşılıklı oynadıkları bir oyun bu. Tin kazanır.
[/sws_2_column]
[sws_2_columns_last title=””]

[sws_pullquote_right] İlginç bir fikir değil -elbette- dünyayı yeniden yaratmak. [/sws_pullquote_right]
[/sws_2_columns_last]  ✪