OKI: Serçe ve festival
Politik şarkılar festivali, Doğu Almanya’nın en önemli müzik organizasyonuydu ve 1970-1990 yılları arasında he şbat ayında Doğu Berlin’de düzenlenmişti. Maskotu kızıl bir serçe “Oki” olan festivalde toplamda 60 ülkeden sanatçı yer aldı. Aralarında Mikis Theodorakis, Quilapayún, Inti-Illimani, Mercedes Sosa ve Pete Seeger de bulunuyordu. Doğu Almanya ortadan kalkınca, mali zorluklar nedeniyle sona erdirilen festivalin daha küçük ölçekte olanı, bugün farklı bir isimle, Müzik ve politika festivali adıyla sürdürülmektedir. [Link] Aşağıdaki albüm ise, bu festivalin 13.sünün, 1983 yılı kayıtlarını içermekte. [Katılan sanatçılar ve plak bilgileri.]
-Letta M’Blue/To the Children of the World
-Inti Illimani/La Fiesta de la Tirana
-Dick Gaughan/Worker’s Song
-Jürgen Walter/Meisnt du,die Russen vollen Krieg
-Sands Family/A song for Belfast
-Oskorri/Cancion para Violeta Parra
-Carlos Meija Godoy/Nicaragua Nicaraguita
-Arbetier Folk/Gaslied
-Sinikka Sokka/Deutsches Volkslied 1935
-Banda Tepeuani/A Morazan
-Peter Nagy/Nagasaki
-Judy Gorman Jacobs/This Earth
-Mikis Theodorakis/Sto Perijali to Krifo
Wolfgang Fuchs tarafından 1979 yılında kurulan elektronik müzik grubu Pond ise ilk albümü Planetwind ismiyle 1984 yılında yine Amiga plak şirketiyle yayımlamıştır. Bugün hala çalışmalarına devam etmektedir. Elektronik müzik, döneminde, Doğu Almanya’da lüks sayılabilirdi aslında. Batı menşeli synthesizer’lar 20.000 Doğu Alman markına geliyordu ortalama. Sosyalist toplumda bu parayı verecek çok fazla insan da yoktu.
Pond – Planetwind – 1984 DL
Here we come – Doğu Alman 80’ler breakdance kültürü belgeseli
Doğu Almanya’da rap, hiphop ve breakdance etkilerini anlatan belgeselde, kendi adidaslarını yapan, sokakta ingilizce rhyme okumaya çalışan gençler görülüyor. Dönemin kült filmi “Bet Street” izlemiş çocuklar sokaklarda dans ediyor.
Here we come – Breakdance in der DDR
Doğu Almanya 2006, 88 dk
Trailer
Doğu Almanya’da çekilen ilk ve son eşcinsel film
Heiner Carow’un “Coming Out” isimli filmi, Doğu Almanya’da çekilmiş ilk eşcinsel film sayılıyor. 9 Kasım 1989 tarihinde, Doğu Berlin’de Karl Marx caddesinde ülkenin en büyük sinema salonunda ilk gösterimi yapılan filmin tarihi önemi ise, aynı gün Doğu Almanya’nın kapılarını açıp vatandaşlarına serbestçe Batı Almanya’ya geçiz izni verdiği gün olması.
Bu açıdan, Doğu Almanya’da çekilmiş ilk eşcinsel filmin gösterimi, marksist devletin en hoşlanmadığı konulardan biri olmasının paradoksuyla, Doğu Almanya’nın en son filminin gösterimine dönüşüyor.
1929 Rostock doğumlu yönetmen Carow’un yönettiği ve başrollerinde Matthias Freihof, Dagmar Manzel, ve Dirk Kummer’ın olduğu film, eşcinselliğiyle derin sıkıntılar yaşayan bir adamın hikayesini anlatıyor. Filmde, bir lise öğretmeni, bir parti sonrasında seviştiği ve kendisine okuldan beri aşık olduğunu itiraf eden kızla nişanlanır. Ancak, filmin kahramanı, konser bileti kuyruğunda, ara sıra karşılaştığı genç bir adamla birlikte olmaya başlar. Yıllarca sakladığı güdüleri ayaklanmıştır. Ancak nişanlısının hamile olduğunu öğrenmesiyle işler karışır.
Filmin başrolündeki erkek, zaman zaman sinirli olduğunu belli eden beden dili hareketleri gösterirken, film herhangi bir yargılamadan daha çok, adamın eşcinselliğiyle başa çıkmaya çalışmaya çabalamasına, inkarına, kabullenmesine, ruh karışıklığına odaklanır daha çok.
Aynı Doğu Almanya gibi, karışık ruh halleriyle filmin gösterime girdiği akşam, Berlin Duvarı da çöker.
Ostpunk! -Too Much Future – Bir Doğu Alman punk belgeseli
1979-89 arası dönemi kapsayan belgeselde, Doğu Alman punk’ından örnekler veriliyor. Avrupa’da çeşitli ülkelerde sergilerde yeralan dökümanlarda Doğu Berlin ve Leipzig’de ortaya çıkıp tüm Doğu Almanya’ya yayılan punk’ların yaşadıkları özetlenmiş.
✪