J G Ballard, kendisine sürrealistlerin görsel hafıza üzerinde manipülasyon yapmaları hakkında soru sorulunca, herşeyi bir yana bırakıp Grace Jones’dan bahsetmeye başlıyor. Seksenlerden geleceğe hoş bir dijital seda…
Time Out dergisinde gördüm. Amerikalı mı Jamaikalı mı bilemiyorum, Grace Jones isimli bir şarkıcı. Siyah ve robotik bir görünümü var, çok güçlü bir karakter. Warm Leatherette isimli, Crash/Çarpışma’dan alıntılandığını düşündüğüm bir şarkı söylüyor. Menajeri onunla beş yıl yaşamış, ona o imajı oluşturmuş. Onun fotoğraflarını çekmiş. Mesela koşarken… Sonra fotoğrafı çeşitli noktalardan kesmiş, kollarından ve bacaklarından. Sonra bunları ekleyip kol ve bacaklarını daha da uzatmış. Oysa kadın gerçekte o kadar uzun olmayabilir. Ama bunu fark etmiyorsunuz. Çünkü Grace Jones otel odaları gibi doğal arka planlar kullanıyor. Bir fotoğraf kitabı da var, Grace Jones bir sandalyede otururken ya da yatakta uzanırken. Ama uzatılmış ekstra uzunlukta bacaklarla. Çok tuhaf…
J G Ballard
Warm Leatherette hakkında:
Grace Jones’un dördüncü albümü, 1980 yılında yayınlandı. Şarkı aslında Daniel Miller‘a ait ve The Normal isimli elektro-punk çalışmasında 1978’da duyuldu. Şarkının sözleri, J G Ballard’ın Crash/Çarpışma isimli yapıtında göndermelerden oluşuyor.
J G Ballard’ın anısına Grace Jones 1983 Jean-Paul Goude yapımı video klipte söylüyor, “feel the crushing steel, feel the steering wheel / A tear of petrol, is in your eye, quick let’s make love, before we die…” ✪
