[Vildan Daşdöğen] Kendine ait geçici bir oda

Her tatilin çift kişilik standartlarda düşünülmesinden dolayı tek kişilik tatillerde tek kişilik odalar bulmak zordur. Çoğu zaman tek kaldığımız odalara iki kişilik fiyatlar öderiz.

Bazen biten bir aşkın ertesi günü, bazen mecburi iş seyahatlerinin dayatması, bazen her şeyden kaçmak için buluruz kendimizi o kendimize ait olmayan odalarda.

Kapıyı açar açmaz görülen titizlikle düzeltilmiş yatak örtüleri, televizyon – klima kumandalarının yanyana dizilişi, su ısıtıcısının hemen yanında ağız üstü kapatılmış bardaklar, henüz ambalajları açılmamış küçük sabunlar insana her şeyin yoluna gireceğine dair bir işaret gibi gelir, çıkmak istemezsin odadan. Çoğu zaman çift kişilik kocaman bir yatak olur odada, kaybolup gidecekmişsin gibi hissedersin.

Tek başına yaptığın kahvaltıda masadaki her şey çok fazla görünür. Aslında sadece bir yumurtayı ayrı tabağa alırsın ama o ikinci tabak sanki restorandaki herkesten fazla yiyecekmişçesine fazladır masada.

Gittiğin yerde değişik yemekler tatmak elbette güzeldir. Ama paketlerini çantamıza sığdırdığımız, gizli gizli odaya sokulan yemekleri sanki dünyadaki en sert kuralı delmişçesine yemek de ayrı bir keyiftir. Üstelik ne kadar kötü kokarsa koksun odada bir başkasını rahatsız ediyorum endişesi taşımazsın.

Banyoya dökülen saçlarını toplarken ya da toplamazken, havluların vahim durumunu senden sonra kullanacak kişinin banyoyu nasıl bulacağını umursamazsın.

Ertesi gün anlamsız bir şekilde darmadağın olur oda, bu kadar az getirmiş olduğun eşyayla bir günde nasıl bu hale geldi oda bilemezsin. Sıkıntıdır bu, bir önceki günkü huzuru az da olsa kaçırır, yarın toplayacağım dersin. Sonraki akşam aldığın hediyeler masanın üzerine yayılır, ambalajlar saçılır. Toplamazsın ama sıkılmazsın da sıcak bir duş iyi gelir. Ve sonraki gün zaten gideceksindir, her şeyi birden toplamak daha mantıklı görünür. Yine de etrafa saçılan eşyalar yalnızca senin ayağına takılacağını bilmek keyiflidir.

Toplanıp giderken yine aynı dinginlik gelir, kendine ait eşyalar valize sığdırılır, hediye konusunda neden bu kadar abartıldığına hayıflanılır, valiz kapatılır. Odanın bir köşesinde aldığın hediyeliklerden kalan büyük bir poşete çöpler sığdırılır.

Son bir kez bakılır odaya, kapı kapatılır. Kendimize ait olmasalar bile kendimizle kalmamıza olanak sağlayan odalarımız da olmalı. Çift kişiliğin standartlarından sıyrılmış odalar. Tek başımıza başka yerlerde kısa da olsa var olabileceğimiz odalar. Kolayca ayrılabileceğimiz, bağlılık duymayacağımız odalar.

Edinburgh- 07.11.2014
Fotograf- Hermitage Guest House Edinburgh ✪