Nurgül Eryeşil

7.12.1982’den bu yana hayatta kalmak için çeşitli yollara başvuruyor. Yazmanın ve okumanın bu belirsiz süre zarfında, dünyayı katlanılabilir kılan en etkili eylemler olduğunu düşünüyor bu nedenle yazmaya ve okumaya çalışıyor. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Antropoloji bölümüne isteyerek girdi, keyifle bitirdi. Mezuniyet notu numerik olarak yetkililere bir şey ifade etmese de kendi çapında güzelce mezun oldu. GSÜ’de Stratejik İletişim Yönetimi bölümünde yaptığı yüksek lisansı öyle çok seviyor öyle çok seviyor ki tezini bitiremiyor. Danışmanına karşı nasıl mahcup anlatamaz. 2009’dan bu yana İstanbul Kültür Üniversitesi’nde editör sıfatıyla çalışıyor. Hümanist değil, hele feminist hiç değil hele realist hiç hiç. Bireysel silahlanmaya şiddetle karşı, uyuşturucudan çok korkuyor. Ziyadesiyle hayvan, çocuk ve deniz dostu. Kronik amatör. O yüzden profesyonelleri hiç anlayamıyor. Hiçbir şeyi heyecanlanmadan yapamıyor. Herkesin içinde uçmaya, zıplamaya ve oynamaya çekiniyor. Alkışlarla yaşıyor.

Sevgili Katilim

Onların gidişleri bir intihar değildi. O nedenle vicdanımızı dürtecek bir not bırakmadılar. Bir mektup gönderme şansları olsaydı acaba ne anlatırlardı? Sevgili katilim,