Çocukluklarını Almanya’da geçiren Shana Lindbeck ve Meksikalı Papi Fimbres, daha sonra Portland, Oregon’da bir araya gelmiş. Geçmişten miraslarına yaratıcı bir şekilde karşılık versinler diye Almanca “pis” anlamındaki Dreckig’i kurmuşlar. Her ikisi de cumbia’nın melodik ritimlerine ve Almanya’nın elektronik müziğine aşina, böylece kendilerine dair ayırt edici bir stil sunuyorlar. Bu bileşenler stüdyoda sadece vintage synth ve davul makinesi kullanılarak harmanlanıyor.
Stüdyoda vintage davul makinesi, synth ve modüllerle Digital Exposure’u ortaya çıkardılar; en çok kullandıkları Roland 808, DMX ve Moog Voyager oldu.
İspanyolca, Almanca ve İngilizce duyduğunuz albüm, sosyal sıkıntılara değinirken, “Own Your Shadow”da varlık ve çevre çevresel etkilerini, “La Ballena”da okyanus güzellemesi barındırıyor.
[Futuristika!] Grubunun sound’u için ne ilham verdi?
[Papi Fimbres of Dreckig] Shana ve ben yıllardır birlikte gruplarda yer aldık ve geçmişimizden aldıklarımızla iki kişilik bir grup istedik. Onun Alman olması ve benim de Meksikalı Amerikalı olmam, Alman rock/elektro ve Cumbia kulüp müziğinin damarında bir grup kurma fikrine getirdi. ‘Bu müzikal temaları birlikteştirmek mümkün mü ?’ diye düşündük ve işte öyle böyle başardık.
Siz ikiniz nasıl tanıştınız ve grubu kurmaya nasıl karar verdiniz?
UZUN zaman önce Portland, Oregon’da, o sırada ikimizin de çalıştığı bir bakımevinde tanıştık. 17(!) yıldır birlikteyiz. Shana o zaman bir müzisyen değildi ve çıkmaya başladığımızda, ona her zaman şaka yollu başka bir müzisyenle olmak istediğimi söylerdim. Daha sonra, ‘tamam, bana davul çalmayı öğretir misin?’ dedi ve o kadar heyecanlandım ki bunu isteyince ve tabii ki ona davul çalmayı öğrettim. Birlikte ilk grubumuz hala devam ediyor, Orquestra Pacifico Tropical, on bir kişilik saykodelik Cumbia dans topluluğu.
Gerçekten ilham aldığımız birkaç isim Kraftwerk, Mamman Sani, MoonDog, John Coltrane, Andres Landero, Meridian Brothers sayılabilir.
Latin ritimleri, Krautrock ve retro elektronik dansı Dreckig müziğine nasıl kattınız?
Los Angeles’ta büyüdüm, ağırlıklı olarak Latin kökenli olan West Lake mahallesinde, her yerde bol bol Latin müziği duyulurdu. Orada kanıma girdi, ancak 99 ‘da Portland’a taşındığımda, Cumbia, Salsa, Norteños duymayı ne denli özlediğimi fark ettim. Bu yüzden, bu sesleri Portland’daki günlük gruplara dahil etmeye başladım. Dreckig’i başlatmaya karar vermemizden sonra, grubun biraz clubber olmasını istediğimi biliyordum çünkü şehirde çok fazla tam dans grubu yoktu ve olanların hiçbiri de Cumbia elektro yapmıyordu.
Son albüm için ‘‘Digital Exposure/Dijital Teşhir’ başlığına nasıl karar verdiniz?
‘Dijital Teşhir’, internetin bize yavaş yavaş da olsa nihayetinde ne yaptığını hissettirdi. Kendimizi bu berbat düzeneğe çok fazla maruz bırakıyoruz ve artık konuşmuyoruz dahi, özellikle pandemide artık fiziksel olarak birbirimizi görmüyoruz. Sadece bir albüm dinleyip kendini ona bırakmaya dair olsun istedik.
“La Mita” nın arkasındaki hikaye nedir?
Bizce güzel hikaye. Shana ve ben her yaz Homie Fest adlı ücretsiz, her yaştan insanın katıldığı müzik festivali düzenliyoruz (2021 ‘den beri faal değil ama) ve Guadalajara’da harika arkadaşlarımız var. Bunlardan birinin Punta De Mita, Jalisco’daki plajda arazisi var ve biz de yeri keşfetmeye ve festivali muhteşem Meksika plajlarına götürmenin mümkün olup olmadığını görmeye gittik. Oradayken, yüzerken ve harika vakit geçirirken, aniden şiddetli yağmur başladı, aniden ve sonuç birden sel oldu. Neredeyse okyanusa sürükleniyorduk ve arkadaşlarımızdan ayrıldık, kaldığımız yere geri dönmek için bulanık, pis sularda yürümek zorunda kaldık. Ölmek yakın hissettik ve bu yüzden hakkında bir şarkı yazdık, “La Mita”.
Digital Exposure’ı yapmanın en zor kısmı neydi?
En zorlu kısım pandeminin albüm için miksaj sürecimizi neredeyse durma noktasına getirmesi ve yavaşlatmasıydı. Stüdyo teknisyenimiz Johann Wagner, sonunda ne yapılacağını fark etti ve albümü evlerimizden gerçek zamanlı olarak mix’leyeceğimiz bir program buldu. Ayrıca bodrumumuzda bir stüdyomuz var zaten, bu yüzden mix’leme işlemini bu şekilde bitirmeyi başardık, ki aslında eğlenceliydi.
Shana ve ben o kadar uzun zamandır birlikteyiz ki birbirimizin ihtiyaçlarını tahmin ediğ birbirimizi dinleyebiliyoruz. Bu kadar uygun ve şefkatli bir partnere sahip olduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum. Bir noktada, pandemiden önce, aynı anda 20 grupta yer aldım, buna inanabiliyor musunuz? Demek istediğim, bir partnerden çok fazla ortak anlayış var burada diye düşünülebilir.
Geçmişin altını çizmek, öte yandan eğlenceye dair bir şey yapmak, işin arka planında ne gibi bir fark var?
Dreckig’in sesini bulmak için müzikal mirasımızı birbirine bağlamak bizim için çok doğal ve kolay oldu. Bize birçok yönden ilham veren ve motive eden dünyanın dört bir yanından müzikleri dinliyoruz sürekli ve yeni müzikler de keşfediyoruz. Yaptığımız şeyi yapabildiğim ve insanların müziğimizi sevdiğini gördüğüm için kendimi çok şanslı hissediyorum. İnsanların bu tuhaf kıç sallamayla karışık Kraut Cumbia dansı saçmalığını sevmesi beni şaşırtıyor aslında. ✪
