“Berenice’in tamamını okudum. ( Daha önce okumamıştım. ) Yalnızca önsözündeki bir tümce dikkatimi çekti. “ … trajedinin tüm zevkini oluşturan bu görkemli hüzün.” Kuzgun’u Fransızcasından okudum. Bulaşıcı hastalığa dokunmuş gibi yerimden fırladım. Ayağa kalktım ve kâğıt kalem aldım. Masaya giderken hissettiğim coşkulu telaşımı anımsıyorum: Yine de sakindim.
Şöyle yazdım;”
İlerledi
bir kum fırtınası diyemem ki gecede
toz halindeki bir duvar gibi
veya bir hayaletin örtüler içerisindeki kasırgası
gibi
ilerledi
bana dedi ki
neredesin sen
seni kaybetmiştim
ama onu hiç görmemiştim
ama onu hiç görmemiş olan ben
soğukta bağırdım
kimsin sen bunak kadın
ve neden
beni unutmamış gibisin
o anda
yere düştüğünü duydum
koştum
bitmez tükenmez bir alanı geçtim
düştüm
alan da düştü
sonsuz bir hıçkırık olan alan ve ben
düştük
yıldızsız gece
boş, bin kez sönmüş
böyle bir çığlık
sende hiçbir zaman
bu kadar uzun bir düşüşe
neden olmadı
Georges Bataille- İmkansız.
Sayfa 152. Kabalcı Yayınevi
[Futuristika’nın sessiz ordusu Recep şener gönderdi.] ✪
