Projenin kökeni
Performansın fikri kişisel, samimi bir anıdan doğdu: Massimo Furlan çocukken odasında köpük bir topla saatlerce oynardı, küçük bir radyodan İtalya Şampiyonası maçlarını canlı aktaran radyocuyu dinlerdi. Daha sonra tüm oyuncuların eylemlerini taklit eder ve yayın, düşük kalitesi nedeniyle kesildiğinde oyuncunun ismini alıp kaldığı yerden devam etti. Böylece defalarca dünya şampiyonu oldu, sayısız gol attı.
İlk kez
İşte bu hatıradan kaynaklanan bu proje dile getirildiği andan itibaren çok hızlı bir şekilde bir üretim ekibi ile paylaşılmış kolektif bir proje haline geldi. Futbol, hakiki bir sahaya katılmak için odadan çıktı ve seyircilerin önünde forma giydi: İlk kez 7 Aralık 2002’de, Festival Les Urbaines kapsamında Lozan’daki Pontaise Stadyumu’nda. Massimo Furlan İtalya’nın formasını giydi, 23 numaralı oyuncuydu. Performansın senaryosu, İtalya’nın zaferiyle sona eren 1982 İtalya – Almanya Dünya Şampiyonası Finali’ydi. Tek başına ve topsuz, bütün oyunun dramaturjisini yeniden yapma meselesiydi. İsviçre Fransızca televizyonunda eski bir yorumcu olan Jean – Jacques Tillmann’ın canlı anlatımı ve oyuncuyla maçı tekrar yaşayan ve taraftar rolünü üstlenen bir izleyicinin gözleri önünde gerçekleşti.
Her yeni maçta
Futbolla ilgili performans ilkesi, her zaman bir yerin, bir topluluğun, bir ülkenin hafızasını ilgilendirir. Hafızada kalan ve bir kimlik oluşturmaya, kolektif hafızada bir hikâye yazmaya yardımcı olan bir eşleşme üzerine inşa edilmiştir.
Massimo Furlan, yaşam sanatları festivalinin bir parçası olarak birçok mekân (Paris, Marsilya, Viyana, Hamburg, Varşova, Porto, Seul…) tarafından davet edildi. Her seferinde, söz konusu ülke veya bölge için en önemli eşleşmeyi belirledi. Daha sonra oynayacağı oyuncuyu seçti ve söz konusu oyunu belirledi: Platini, Boniek, Sparwasser, Madjer… Performans her zaman bir stadyumda oynandı.
Antrenman
Hazırlık çalışması ile ilgili olarak Massimo Furlan’ın oyunu ezbere öğrenmesi ve oyuncunun hareketlerini fark etmek için yorulmadan defalarca izlemesi gerekmektedir. Oyuncunun tüm hareketlerini ve eylemlerini çoğaltmak, gollerini ezberlemek ve daha sonra koreografi gibi bir şekilde çoğaltmak için not alır. Daha sonra, çoklu eylemleri hatırlamak için performans sırasında bir kulaklıktan aktarması için oyuncunun eylemlerini açıklayan kendi yorumunu kaydeder. Ayrıca, mücadeleyi, hızlanması, durması, düşmesi vb. ile oyunun tüm süresini devam ettirmek için fiziksel olarak hazırlanmalıdır.
Performans sırasında, oyun canlı olarak, stadyumda, radyo veya televizyonda bir spor yorumcusu, bir futbol uzmanı tarafından yorumlanır ve oyunu aynı şekilde oynayan stadyumda geçmişten bir olayı canlandırıp, bugün için tekrarlamış olur. 1 oyuncu, 21 hayalet.
Maç bütünüyle ve tüm yaşananlarıyla oynanır. Zaman bir şekilde iptal edilmiştir ama – bir yorum, bir prova, bir tür “intikam “: Oyuncu 21 hayaletin ortasında, tek başına ve topsuz olarak, taraftarların bakışları altında sahayı kat ediyor. Böylece herkes maçı tekrar tekrar yaşıyor, yayını canlı ileten ve eylemi takip etmesini sağlayan küçük bir radyo aracılığıyla kendisine anlatılan hikâyeyi tekrar dinliyor. Bu, herkesin nasıl olacağını ve sonunu (maçın skorunu) bildiği bir hikâyedir, ancak aynı zamanda yeni bükülmelere ve dönüşlere, sürprizlere tâbi gibi görünen bir hikâye: sanki her an zafer veya yenilgi yaşanabilir ve tarihin akışını değiştirebilirmiş gibi baş döndürücü bir şekilde sınırda durur. İzleyicinin isteği üzerine aynı hikâyenin tekrar tekrar anlatıldığı o çocuk konumunda olduğu söylenebilir, çünkü her şeyin aynı olup olmadığını, her şeyin yerinde olup olmadığını kontrol etmek , tekrarlamanın keyfini yaşamak için onun elindedir, ama aynı zamanda belki de muhteşem bir şans eseri, normalde fark edilemez bir değişiklik olup olmayacağını keşfetmek içindir.
✪
