[sws_divider_basic]
[sws_3_columns_2thirds_last title=””]
1954 yılında Litvanya’da doğdu Rimaldas Vikšraitis. Vilnius Teknik Okulu Fotoğrafçılık bölümünden mezun oldu. Ülkesinde, çeşitli sergiler düzenledi ve ödüller aldı. Sovyet sonrası dönemin Litvanya’sını anlattığı fotoğraflarında, köyleri, insanları, işsizliği, votkayı, yoksulluğu, kimilerine göre “çirkinliği”, bize göre ise biraz delice bir güzelliği gösteriyor. Bunu yaparken, hayvanları, pisliği, tiksinmeyi gösterir gibi davranıp, artık yaşamı gerçek anlamıyla farklı yürüten insanların kendilerine özgü karanlık neşelerini aktarıyor.
Sırtına tavuğu yüklemiş, bir domuz kafasına yumulmuş köylüler, pencerenin önüne bir keçi kafası konduran yerel yaşam. Bir tabaktaki domuz kafasının kulağını ısıran bir sarhoşun kulağını ısıran bir başka sarhoş. Bisikletine bağladığıbir kamerayla, kariyer ve statü peşinde koşturulan metropol insanlarının algısını sekteye uğratan görüntülerin koleksiyoncusu.
Rimaldas Vikšraitis’in fotoğrafı ve hayatı anlayışındaki, insanlara bakışındaki özgünlük yine sanatçının kendi çekirdeğinden çıkma. Çocukluğunda geçirdiği tüberküloz sonucunda engelli olan sanatçı, fotoğraflarındaki çıplak kadınların sayısının çok olmasının nedeni sorulduğunda, çocukluktan çıkarken etrafının kadınlarla dolu olmasının ve kadınların tüm sırlarının biliyor olmasını bir neden olarak gösteriyor.
Fotoğraflarda, Sovyet döneminin etkisiyle zamanında güçlenmiş ve sosyalizmin yıkılışından sonra sistemin çökmesiyle hızla yoksulluğun en diplerine yol almış çiftçiliğin sonuçları gözüküyor. İnsanlar artık kendilerini, yeni sistemde “tanımlayamadıklarından”, hatta sistemin içlerinde yer almadıklarını hissettiklerinden, “kaybolduklarından” dolayı, tabii ki çok içiyorlar. Yapacak bir şeyi olmayan insanların içmekte anlam aramasının şahidi oluyor fotoğrafçı.
[/sws_3_columns_2thirds_last] [sws_3_columns_last title=””]
[/sws_3_columns_last] ✪
