Author: Hüseyin Arslan

“Ona, oturup sohbet ettiğimiz bu kıraathanenin kahvecisinin, müşterilerinin ve yaşadığımız dünyada geri kalan ne varsa hepsinin, sadece benim düşüncemde olduklarını söylediğimde, parmağıyla kendisini işaret ederek, ‘Ya ben?’ diye sormuştu.” İhsan Oktay Anar Param olaydı buralara gelirsem şerefsizdim. Kızılay’da basık ve izbe bir çaycıda bulduğumuz, şehrin en ucuz çayını yudumlayıp arasıra da o günlerde eline para…

şu elini ver hele bak işte bu karadeniz bizim – ötenin stepleri akdenizin mavisi göğün kızılı…

“ama kalp bu – ayrıntısında – çocuk biriktiriyor”

Hüseyin Arslan şiiri: Haram Olan Memenin Bir Ülkeye Yaptığı

Hüseyin Arslan şiiri: Bırak Bu Rüzgar Kayığını

Hüseyin Arslan şiiri – En derin kesik

Hüseyin Arslan şiiri – Bu Bacakların Bir Anlamı Olmalı

Hüseyin Arslan şiiri – Efsane’den Tef’e