Aramızda hiçbir ilişki yok. O, bambaşka bir dünyanın nesnesi sanki. Üzülerek. Bir nesneyi küçümsemek sana onun karşısında büyüklük hissi mi veriyor? Konumlandırma manyaklığı, deliliğin ilk anlamlarında gizli bir sakatlık. İstiklal Caddesi’nden Asmalımescit’e uzanıyorsun, körlük geliyor birdenbire.
Körlük eskiden kaldığı odaya yeniden yerleşiyor. Zamanın efendisi yok.
Grimbsy’de bir kız, geceleyin denizin örttüğü kumlarda sabahleyin yalnızlığı yürüyor.
Aramızda hiçbir ilişki yok:
Her zaman bir boşluk. Doğan bir boşluk. Boşluk değil tam. Sapına kadar boşluğa doğru. Tren istasyonu bizim sokağın bitiminde hemen. Mennn. Oradan boşlukla başlıyor. Kesin değil boşluk olduğu. Ğummm. Biraz anlat boşluk. Ne zamandır uzak kaldığımız. Akın eden boşluk. Yineleme em. Kalıntılar vinçlerle taşınıyor. Son ceset de çıkarıldı. Hindistan’da veya boşluk. Boşluk bir. Taksiye atladığın gibi boşluk. Lukkk.
Kirli su.
Sigorta reklamı boşluk.
Ğun ortası boşluk.
Yani ğun:
-Sensiz yaşayamam!
-Yaşarsın.
-Sensiz?
-Evet, herkes sensiz yaşayabilir.
-Bensiz?
-Sensiz.
