I. böyle diyordu, bu kadar sessizlik yeter
gömüyor ayaklarını sessizliği
koklamadığı pençeleriyle sesiyle kalkıp yeniden
kadının içinde yol açmaya çalışıyor
kara kaçıyor dilsiz tanrı
tanımak ama belki sadece bunun için
öne gelişlerini çöküşlerini ayaklarımızın
II. karanlık da o yalakalardan birisi çıktı
yatağında,
bir elinde temiz hava
dar geçitleri ışıldayarak uyanıyor
benden yana çarpıyor karanlık
hava basamaklarında yükseliyor,
yol boyunca
*Görsel: Nida Kireççi ✪
