Nefesi barut kokan sözlerin
Başlarını yasladıkları anaç bir göğüs burası
Ve sevdalarımızdan ümidini kesen masumiyetimizin
Sessizce ölüme gittiği bir parkta
Yan yana oturan iki sevgilinin
Söyleyemedikleri bir şarkı:
“Ankara’da ilan-ı aşklar çekingen, sevgilim
Tutuklu fısıltılarımızda bir endişe
Çabalarımız masumiyetimiz için,
Çabalarımız nafile
Ankara’da ilan-ı aşklar korkak, sevgilim
Göstermelik bizim sevdamız
Bencil tutkularımız aslında amacımız,
Sevişmelerimiz nafile
Ankara’da ilan-ı aşklar savunmasız, sevgilim
İsteksiz bizim ayrılmalarımız
Koparıp aldıları bizi bizden,
Savaşmalarımız nafile
Ben yine de senin olurum, sevgilim
Masumiyetimin maskesiyle
Hayatımı söndüren yalnızlığımın küllerini
Sımsıkı tutsam da elimde
Seni hep seveceğim, sevgilim
Alamadığım o son nefesimde
Bakacağım çaresiz gözlerine
Elvedamız sessizce olacak, sevgilim
Ankara’nın kuru soğuğunda yeşerecek,
Bir bahar günü…
Dönüp arkasını,
Karanlıkta kaybolacak o parkta,
Masumiyetimizle beraber.” ✪
