Serkldoryan

masal değil bu, misal: mis’al, bir dağ yamacında akıp giden yaşamın farkında (olmadan?), kendi yolunda yürüyen bir insandan mutlusu var mıdır? diyorsunuz, bir ermiş’ten kelimeler geliyor aklıma; benim için ilginç olan gözlerimi yalnız sana baktıkları zaman görmektir. ya da şairler mısra çalar’sana, biz ev’ve(la) 7 kapılı geceye hazırlanırken ve sen bakarken şimdi yakından gözlerimin merkezi…

kapı çaldı. açmadım. canım sadece su içmek istiyordu, bir de dünya kadar yaşlı olduğunu sandığım alt komşu gülünce irkiliyorum. kapı bir daha çaldı yine kıpırdamadım canım sadece japon kale maç ✪