[Zaman mefhumumu kaybettim, hükümsüzdür]
çok da uzak olmayan bir ceviz evreninde ise...
Kin ve ağıt yayını
Anbeantik
Sonra insanların yüz tikleri alışkanlık yapıyor. Biri gözünü kaldırıyor, biri dudağını. Karakteristikleri oluyor.
Evli bir çiftin tartışması
KADIN: Her şey yolunda, değil mi? ADAM: Evet yolunda, neden sordun ki?
ölüler el sallamaz!
tuhaftı; güneş ve ay aynı anda vardı.
Çarpma Efektiyle Birlikte
Hayatının son birkaç aylık dönemi filme çekilecek olsa adı Ağlak Zamanlar olurdu. Kapanış jeneriğinde Kahpe Diller çalardı (sözlere dikkat!) Türü ajitasyon aromantik
Ondan geriye
Çeşitli teknikleri üzerimde deneyip hiç bir sonuç alamayan psikolog, en sonunda beni hipnoz etmeye karar vermişti. Gözlerimi kapattırıp bir sürü gevşeme telkininden
Basri’nin önlenebilir düşüşü
“Kaç?” “5.” “5 mi? Dalga mı geçiyorsun benimle? Alın şunu hemen. Sen?” “Efendim ben 10–15 kadar, yani...” “İyi iyi. Fena değil.” “Çok
Kısa çöp
Akıl yuvarlanması. Merdiven altı sevişme gücü. Altı noktalı körlerden sayılmaz güzelliği. Ateistanbul’a hoşgeldiniz! Çok miktarda Feministanbul, Az miktarda Komünistanbul arasında boğanın boynuzları
şiir
[sws_2_column title=”Orhan:”] Cansız, masum öyle fazla konuşmayan, Dokununca kaçan, bazen biraz bekleyen, Çok fazla güzel ama hiç küçük, Soğuk gibi gözükse de
