Türkiye’de 12 Eylül Askeri Darbesi’nin siyasi etkisinin yanında ülkenin kültürel nefesini kestiğini dönemin tanıkları sıklıkla aktarırlar. Çorak ortamı ilk yeşertenler Mozaik ekibiydi. Mozaik, 80 sonrası sıkıntılı günlerde, dünyanın renklerini bir kasede sığdırıp ‘Çok Alametler Belirdi’ demişti. Alametlerin ve kıyametlerin takip eden yıllarda da eksik olmadığı bu toprakların, insanların, farklı geleneklerin, dillerin ve ölüm dirim hikayelerinin müziğini, kolektif ve çoksesliliğin hakkını vererek yirmi yıldır sürdüren Kardeş Türküler, geleneğin ve tarihin sunduklarını harmanlayıp, çağdaş vakitlerde insanlara aktarıyor. Vildan Daşdöğen, Kardeş Türküler’den Feryal Öney ile geçen yirmi yılı, kadın olmayı, şiddet kültürünü ve müziği konuştu.
Mekan, kişiyi–kişi de mekanı- temsil ederken, ikisi de yeniden icat edilir. İcat edilmiş insan ve mekan adeta birbirinin içine geçmiştir. Kendine Ait Bir Oda isimli sergi hakkında Virginia Woolf'un ışığında yazdı.
Türk sineması yıllarca tecavüze uğrayan kadınların iyilik meleği bir erkek tarafından kurtarılıp muhteşem bir hayata kavuşmasını konu eden filmlerle dolup taştı. Vildan Daşdöğen, özellikle medyada, tecavüze ve tecavüzcüye yönelik söylemdeki gevşekliğe dikkat çekiyor.
Fikret İlkiz avukat kimliğini kısmen bir kenara bırakarak Futuristika! için Nuri Bilge Ceylan'nın 'Bir Zamanlar Anadolu'da' adlı filmini kaleme aldı...
Semih Yıldız'dan doğanın ve ağaçların yıkıcılığından tahrip olmuş bedenlere uzanan bir öykü.
Ali Ersen Erol, memlekette kadınların karşı karşıya kaldığı anlayış kıtlığı üzerine yazdı. Polis şiddetiyle bebeğini kaybeden kadın ile, vefatının ardından kitlesel ahlak polisliğine maruz kalan kadın, onlar, bizim kadınlarımız...
Daha önce The Puppet Show adlı çalışmalarını Futuristika! ile paylaşan fotoğraf sanatçıları Romina Raffaelli ve Stefano Marini, yaratıcısı oldukları Winkler+Noah Photography markası ile 6 Haziran'da Milano'da Wannabee Gallery'de açacakları yeni bir sergi haberiyle kendilerini hatırlatıyorlar. Yolu sevgiden geçmeyenler bakmasın!
New York'lu sanatçı Roberly Bell, doğa ile ilişkimizi sanatın yapay formlarını kullanarak sorguluyor!
Parisli bir fahişe Marguerite Gautier ile soylu Armand Duval’ın yaşadığı ilişkinin izlerini taşıyan ve 1848 yılında Alexandra Dumas Fils’in gerçek hayat hikayesinin yansıması olarak ortaya çıkan “Kamelyalı Kadın”, orjinal adıyla “La Dame aux Camèlias” romanı, 1900’lü yılların başlarında moda olan fantezi kartpostallar dünyasında yeniden canlanıyor.
"Edward Hopper neleri resmetti?" sorusunun cevabı şu birkaç anahtar kelime olabilir; şehir, yalnızlık, kadın, yabancılaşma, tren, yalınlık, otel lobisi, tedirginlik, restoran/bar (diner), huzursuzluk, oda, uzaklık, güneş, boşluk, deniz feneri, dinginlik ya da kısaca tek cümleyle; bir "ışığı sonsuz bir zaman zarfında seyretme" halini.
Philippe Dijan: Yeraltından yüz üstüne...
InStyle dergisi için moda tasarımları
![[Futuristika!]](https://i0.wp.com/futuristika.org/wp-content/uploads/2020/10/futuristika_f_logo_250_s_s.png?fit=250%2C250&ssl=1){kind=logo}
![[Futuristika!]](https://i0.wp.com/futuristika.org/wp-content/uploads/2020/12/futuristika.png?fit=3750%2C938&ssl=1)